a jaunt to my past gives thrive for my voyage to present

Ulan sa pilipinas… nakakamiss

Bumisita ako sa bahay ng isa sa mga nagbblog…
Sabay sa pagbisita sa blogsite nila siyempre kasama na ang tamang basa…
Nabasa ko ang blog nung friend ni ate cabz sa lyceum…
Kaya nagka-idea ako kung ano naman ang susunod ko na i-bblog…
At yun nga ang ULAN!! (hehe!)

Namimiss ko na ang ulan sa pilipinas…
Yung lamig na kasama nya lagi sa tuwing dadaanan nya ang PINAS…
Yung amoy ng lupa (kahit masakit sa tyan…)
Nagliliparan na mga yero at tangkay ng mga puno…
Mga batang nagtatakbuhan sa labas para maligo…
Baha sa kabilang subdivision…
Madami pa…tinatamad na akong magbanggit….

Naalala ko dati nung bata pa ako…
Gustong-gusto din naming maligo sa ulan…
Minsan patakas pa nga… sasabihin ko.. “ay nabasa po ako”
Wahahaha!! At papayagan na akong maligo sa ulan nyan…

Kahit hanggang sa pagtanda naliligo pa din ako sa ulan…
Lalo na pag trip ng tropa! Wooo!!! Pare ang sarap!
Isang beses pa nga trip namin,
Kapag umiinom kami tapos biglang umulan maliligo kami sa ulan!!
Kaso sayang! Hindi umulan... hehe!! Di bale meron pa naman next time…


Masarap din ang ulan lalo na pagkasama mo special someone mo (nakz! Yihaa!!)
Haha! Siyempre! ano ber! Malamig sasabihin mo… payakap naman!
Oha!! Swit!! Kakakilig pa!... at siyempre!!
Hindi maaaring hindi masundan yan ng pakiss naman! Hehe!
Aba! Masarap siempre kayakap ang iyong minamahal mga ganyang oras…
Tapos share din kayo sa umbrella!! Yihaaa!!
Ano pa ba mga sharing moments kapag umuulan?? Hmm…
Masarap din kasi magkatabi kayo… hahaha!!
O sya sya! Tama na ang pagpapantasya!
Na-share ko lang na nakakamiss ang ulan sa pinas hehe!!